top of page
Zdjęcie autoraJustyna Bomba

Jak Twoje dziecko przeżywa emocjonalnie pandemię?



Pandemia jest czasem, w którym żadne z nas nie czuje się komfortowo. W ostatnim okresie dużo zmieniło się w życiu codziennym, w sposobach spędzania czasu i naszych zwyczajach. Rytm dnia niejednego z nas został zaburzony, niekiedy musieliśmy zrezygnować z aktywności, które podejmowaliśmy m.in. dla przyjemności czy relaksu. Wprowadzono szereg zaleceń i obostrzeń, do których każde z nas musi się stosować. Na co dzień jest dużo niepewności oraz nieprzewidywalności. Z każdej strony docierają do nas informacje o chorowaniu i śmierci. Bezsprzecznie taki stan rzeczy wpływa również na dzieci, u których w odpowiedzi na zmiany, nieprzewidywalność i częste stykanie się z nieprzyjemnymi emocjami, pojawiają się nowe, niepokojące zachowania i reakcje będące sposobami radzenia sobie z zaistniałą sytuacją. Są to między innymi:

  • smutek,

  • uzależnienie od multimediów

  • rozdrażnienie,

  • agresja,

  • zmniejszenie apetytu,

  • lęki,

  • niechęć do wchodzenia w interakcje,

  • regresja do etapów wcześniejszych w rozwoju,

  • zachowania nieprzystosowawcze.

Zachowania te dla jednych mogą wyglądać niezrozumiale dla innych są nowe i obce. Jest to

reakcja dziecka na obecną sytuację i sposób radzenia sobie z nią oraz trudnymi emocjami.


Co zatem robić i jak reagować?


Warto zwracać uwagę na wszelkie zmiany zachowania u dzieci i im się przyglądać. Mogą być one swego rodzaju komunikatem dziecka, że coś u niego jest nie tak.

  • Zacznijmy rozmawiać z dziećmi o ich kłopotach i trudnościach w obecnej sytuacji (również tych emocjonalnych).

  • Należy rozmawiać z dziećmi o tym jak radzić sobie z lękiem, który w mniejszym lub większym stopniu pojawił się u każdego z nas.

  • W rozmowie warto zwrócić uwagę na czasowość określonych zmian i wprowadzonych obostrzeń.

  • Ważne jest, aby nie bagatelizować emocji dziecka i go wspierać.

  • Dobrze aby w rodzinie wprowadzić zwyczaje i praktyki, które ustrukturyzują sytuację i wprowadzą więcej spokoju i przewidywalności. Pomocne staje się wprowadzenie stałego rytmu dnia i rutyny (szczególnie w przypadku małych dzieci).

  • Ważne jest, aby teraz szczególnie zadbać i zatroszczyć się o potrzeby dzieci.

  • Rozmawiać z dziećmi o sytuacji w szkole lub w przedszkolu. Powrót do tych instytucji po okresie nauki zdalnej może być dla niejednego dziecka trudny

  • Warto również skupiać uwagę dzieci na pozytywnych rzeczach, które pomimo, że mogą być obecnie trudniejsze do zaobserwowania, to pozwalają chociaż przez chwilę skupić się na czymś innym bardziej przyjemnym.

  • Należy również zwrócić uwagę na to, aby samemu zadbać o siebie i swoje emocje, być dla siebie wyrozumiałym ale i uważnym, aby nasze lęki i niepokoje były w jak najmniejszym stopniu przekazywane dzieciom.

Kiedy widzimy, że kłopot dziecka narasta i sami nie umiemy sobie z nim poradzić, warto poprosić o pomoc fachowca.



Justyna Bomba

psycholog


 

Przeczytaj więcej o pracy psychologa dziecięcego w Centrum Toto.

Comments


bottom of page